Hoe ziet de ideale eettafel eruit van personen die hun leven aan de schoonheid wijden? Serax vroeg het aan fotografenduo Lalo & Eva en creative director Deborah Bloemen die samen vaker een team vormen. Hun antwoord: een zacht maar obscuur droombeeld waarin borden en lakens zweven.
Can you introduce yourself first?
Lalo & Eva: “Wij zijn Lalo en Eva. Tien jaar geleden zijn we gestart als fotografenduo, gedreven door onze gezamenlijke passie voor kunstzinnige fotografie met een surrealistische inslag. Ons werk bevat steeds een zekere dromerigheid, sensualiteit en poëzie. Ook verkiezen wij beweging in beeld boven starre poses en proberen wij een natuurlijke vorm van fotografie naar voren te brengen.”
Deborah Bloemen: “Ik werk al meer dan 15 jaar als creative director in de mode-, muziek- en kunstwereld. De essentie van mijn job bestaat er feitelijk in om een indringend beeld te creëren. Ik ben op esthetisch vlak een shapeshifter en het liefste schop ik tegen heilige huisjes. Ik wil iets losmaken bij de toeschouwer.”

Over poëzie en rebellie gesproken: jullie droomtafel zweeft!
Bloemen: “Wij hebben het project van de droomtafel letterlijk geïnterpreteerd en de wereld van het onbewuste als uitgangspunt genomen. Hiervoor hebben we inspiratie gezocht in kunstboeken uit de jaren zeventig. In dat decennium zocht men in de kunstfotografie graag het obscure op. Het resultaat is een bevreemdende, surrealistische diner-scène waarin alles lijkt te zweven.”
Lalo & Eva: “Dromen balanceren vaak op de grens tussen betovering en onheil. Ze kunnen makkelijk omslaan van het vertrouwde naar het bevreemdende. Die ambiguïteit wilden we vangen in onze droomtafel. Het is een spierwit gedekte tafel geworden die plots tot leven komt. Het tafellinnen doet denken aan de doeken die in leegstaande huizen over meubels gedrapeerd worden.”
“Hoewel computer gegenereerde beelden zeker interessant kunnen zijn, kozen we voor dit project heel bewust voor een tactiele aanpak. Dat vergde wel de nodige tijd en een stel stalen zenuwen. Er kwamen meer dan vijfhonderd draadjes aan te pas om alles te doen zweven.'
Hoe zijn jullie te werk gegaan?
Bloemen: “Hoewel computer gegenereerde beelden zeker interessant kunnen zijn, kozen we voor dit project heel bewust voor een tactiele aanpak. Dat vergde de nodige tijd en een stel stalen zenuwen. Er kwamen meer dan vijfhonderd draadjes aan te pas om alles te doen zweven. Om elk stuk stof de nodige vorm en draagkracht te geven, kregen ze eerst stuk voor stuk meerdere lagen stijfsel, een proces van dagen. Daar komt nog bij dat we een variëteit aan stoffen gebruikt hebben, van vintage Franse katoenen tafellakens tot glasgordijnen uit de jaren zeventig, om een spel van texturen te creëren.”
Lalo & Eva: “Op de dag van de shoot zijn we eerst begonnen met alle losse objecten op exact dezelfde hoogte te hangen. Alleen al alle slagschaduwen juist krijgen om het zwevende gevoel te benadrukken, was een pittige karwei. Als ‘bewijs van echtheid’ hebben we de draadjes niet digitaal verwijderd. Integendeel, ze spelen een cruciale rol in de finale sfeer van onze beelden.”

Waarom kozen jullie voor het servies Perfect Imperfection van wijlen Roos Van de Velde?
Lalo & Eva: “De organische en amorfe vormentaal van Perfect Imperfection sprak ons enorm aan. Het inspireerde ons om beelden te creëren waarbij de toeschouwer niet het gevoel zou krijgen naar een typische productfoto te kijken maar naar iets anders, iets kunstzinnigers.”
Bloemen: “De natuurlijke vormen van de collectie van Roos gaven ons tevens de creatieve ruimte om onze intuïtie te volgen. We wilden de witte kleur van de collectie doortrekken en een visuele sereniteit creëren waarin alles mooi in elkaar zou vloeien. De grenzen tussen de schalen, de kopjes en de stoffen zijn haast volledig verdwenen.”
Dit is kunstfotografie.
Lalo & Eva: “Inderdaad. We houden dan ook van beelden die een langere levensduur hebben. Dat Serax ons voor dit project carte blanche gaf, werkte heilzaam. Zo hadden we bijvoorbeeld eerst beslist om in zwartwit te schieten maar na een toevalligheid op de set kregen de beelden onverwacht een blauwe schijn. Door de gegeven creatieve vrijheid konden we over zulke toevalligheden nadenken. Uiteindelijk hebben we besloten om die blauwe tint te omarmen. Nu versterkt die de dromerige sfeer van de beelden.”
Bloemen: “Deze droomtafel heeft niet als doel om een object te verkopen maar om ze op een andere manier te tonen. Dat maakt dit project zo verfrissend: we hoefden geen rekening te houden met de functionaliteit of de verkoopspunten van het product. Voor ons mocht het object dus wat meer verborgen zijn in het beeld. Door de stoffen en de objecten met elkaar te versmelten zal de kijker misschien pas na enkele blikken opmerken dat er een bord of een kop is afgebeeld. Dat geeft de reeks net die poëzie en diepte waar we naar op zoek waren. Wij geloven in de kracht van een tijdloos beeld.”
Are you a creative and interested in curating your own dream table? Contact us at hello@serax.com